Most Torricelle

Ubertino da Carrara poczynił szczególne starania, aby promować przemysł wełniany. Sprzyjał budowie nowych warsztatów z tkaninami wełnianymi, zwalniając ich z podatków i ceł. 25 kwietnia 1342 roku oddał tytuł ziemi w pobliżu młynów w Ponte delle Torricelli dwóm Florentczykom, Giacomo del fu Caccia i Forca di Clario, pod warunkiem, że zbudują gualchiere, co oznacza urządzenia do „wypełniania” wełnianych tkanin. Po umyciu wodą z mydłem i wysoce chłonną ziemią Fullera, w celu usunięcia wszystkich olejów i wybielenia wełny, do uzyskania filcowania użyto prawdziwego młynka folującego, który był produktem nieprzepuszczalnym dla wody. Młyny napędzane wodą wykorzystywały drewniane młotki do bicia tkaniny w wannie z płynami, aby zagęścić i odczuć tkaninę. Kawałki tkaniny zostały następnie „przycięte”, co oznacza, że ​​filcowy stos został przycięty do jednolitej wysokości. Następnie potraktowano ich, aby wzięli połysk i zabrali do „gwoździaczy”, którzy ciągnęli szmatę, aby usunąć każdą fałdę. Na koniec kawałki tkaniny zostały złożone w ćwiartki i sprasowane. W Padwie istniały inne ważne osiągnięcia, w tym dwa datowane na lata 00-te XX wieku, w St. Maria in Vanzo i klasztor St. Maria di Porciglia, a także inny założony przez Ubertino w 1339 roku w Portello. Inni byli w Dolinie Prato della, rozwiniętej pod kierunkiem Francesco I, w Pontecorvo i Terranegra.