Palazzo Zabarella

De locatie van Palazzo Zabarella is rijk aan geschiedenis.Archeologisch onderzoek in de jaren tachtig en negentig onthulde de overblijfselen van een Paleo-Venetiaanse structuur uit de 8e eeuw voor Christus en de overblijfselen van mozaïekvloeren uit het Romeinse tijdperk.Het huidige complex, daterend uit de 12e-13e eeuw, werd door de Carraresi gebruikt tot het einde van de 14e eeuw, toen het werd verkocht aan de familie Zabarella.De verkoop kan in de laatste jaren van de jaren 1300 hebben plaatsgevonden als een uitloper van de nederlaag van de Visconti, of in 1405, na de ontbinding van de signoria.Het complex toont zowel de sterkte als de weelderigheid die typerend is voor huizen van de middeleeuwse aristocratie.De toren kan worden gedateerd uit het begin van de 1200s, terwijl het Palazzo het uiterlijk krijgt dat wordt gegeven door renovaties uit de 16e eeuw.De rij kleine bogen onder de crenulaties dateert absoluut tot de oorspronkelijke constructie.Het interieur is aangepast om aan de modernere behoeften te voldoen.Giacomo, laatst in de Zabarella-dynastie, gaf de in opdracht van de decoratie door drie Masters of the Neoclassical: Giuseppe Borsato (1771-1849), Giovanni Carlo Bevilacqua (1775-1849) en Francesco Hayez (1791-1882).Het paleis was een privéwoning tot 1920, toen het werd gekocht door Credito Veneto, die het gebruikte als de zetel van de instelling.Na de Tweede Wereldoorlog werd het gebruikt door het Casino Pedrocchi Cultural and Historical Institute.Tegenwoordig is het Palazzo de zetel van de Bano Foundation, die prestigieuze internationale kunsttentoonstellingen organiseert.