Joods getto

De eerste permanente aanwezigheid van Joodse mensen in de stad is dateren uit de 12e eeuw.Het was pas in de 13e eeuw, tegen die tijd dat Joden volledig aan de universiteit werden geaccepteerd, dat deze gemeenschap ook de vorige rollen van de Florentines op zich nam als geldschieters en dealers in gebruikte goederen.De economische ontwikkeling van de stad onder de Carraresi maakte de stad een verzameling en ontmoetingspunt voor Joden van verschillende locaties en naties.De eerste nederzetting was in de Ponte San Leonardo Zone en de Savonarola Borgo, maar tegen de eerste jaren van de jaren 1400 verhuisde de gemeenschap naar districten die centraal stonden, dichter bij commerciële activiteiten en de universiteit.Na de oorlog van de Liga van Cambria concentreerden de Italiaanse, Spaanse en Duitse joden zich op de huidige locatie van het getto, achter Piazza Delle Erbe.Hun pandjes kraampjes waren verspreid over de stad, van de Altinate Gate naar Via Roma, via Dei Fabbri en Piaaza Delle Legne (nu Piazza Cavour).Voor de Carraresi waren ze altijd welkom.De pest van 1382-83 De oude Joodse begraafplaats met de lijken van de slachtoffers, en Francesco de oudste bracht toen toestemming toe aan 'Vitale, Abramo en Guglielmo', die handelen in de namen van hun medemensen, om een ​​stuk land te kopen inHet kwartaal van San Leonardo, om te dienen als een begraafplaats - de wet op te heffen die begrafenissen verbood door niet -burgers.De oudste van de zeven Joodse begraafplaatsen in Padua zijn degenen die zich in het Borgese gebied bevinden.Deze bevatten de begrafenissen van talloze belangrijke personages in de geschiedenis van de Europese Joodse gemeenschap.De naam van dit gebied kan voortkomen uit de ontwikkeling van de Joodse Borgo aan de voet van de stad (burgense) muren.
Ten zuiden van de Piazza delle erbe wordt het een labytint van smalle straten die het Joodse getto creëert, die sinds 1603 opereert en in 1797 wordt afgeschaft, toen onder invloed van de Franse revolutie, Joden werden verklaard vrij en gelijk.