Muren

In de 14e eeuw beschreef Giovanni da Nono de muur rondom de Padua's kern, opgericht in de late 1200s en vroege 1300s in het midden van het riviereiland, als een 'mooiste muur' in de lay -out van een hoefijzer.De kaart van de Muraglie Vecchie getekend door Vincenzo Dotto (1623) toont de lay -out van de 1300s, inclusief de verschillende Borgo en de volledige ontwikkeling onder de Carraresi Signoria.Angelo Porenari (1623) citeert de lengte op ongeveer 3 mijl, de hoogte als meer dan ooit zou kunnen worden geschaald door een draagbare ladder, de diepte is zo ruim dat hij comfortabel boven kan lopen, en zo dik om te weerstaanstormram.Hij concludeert 'dat ze niet in schoonheid zijn, noch in kracht in alle Italia, noch in Europa'.De oudste delen bevinden zich waarschijnlijk in het gebied van Ponte Molino, in het noorden, en die op het oostelijke deel van het eiland.In 1195, onder de Podesta van Pagano Della Torre, begon de gemeente de bouw van het westelijke deel dat begon in San Leonardo, die langs het hoofdkanaal van de Bacchiglione -rivier liep.In 1210 werden de Torricelle -poort en de zuidelijke muur tot San Michele voltooid.Tussen 1256 en 1270 werd de behuizing in het westen vergroot door de bouw van de muur tussen Saracen en Codalunga -poorten.Ognissanti Gate werd toegevoegd in 1300. Jacopo I Da Carrara richtte het traktaat op van Sant'antonio naar Prato Della Valle, en Marsilio begon de bouw naar het oosten, van Porta Della Trinita tot Pontecorvo en zuid van Prato tot San Michele.Ubertino, tussen 1338 en 1345, bracht de stadsmuren tot voltooiing, waardoor het algemene complex zijn karakteristieke uiterlijk kreeg als een opeenvolging van concentrische ringen: hij sloot de verschillende borgo die zich had ontwikkeld, die hen aangrenzen aan de riviercitadel, een tweede cirkel van gecrenuleerde muren gebouwd,en herstelde de pre-bestaande bruggen en torens.Tussen 1373 en 1374 hief Francesco de oudste, lastiggevallen door de Venetianen, de muur op tussen Porciglia, Ognissanti en Portello en voorzag toen voor de toren in Bassanello en de muur van Santa Croce naar de Saracen -poort.Deze muren bestaan ​​nu alleen als fragmenten.De oudere muren rond het eiland Citadel kunnen gemakkelijker worden onderscheiden: van Ponte Molino tot Largo Europa, van via Tolomei tot Albertino Mussato Riviera, en langs Tito Livio Riviera.Van de Carraresi Citadel, op de locatie van de huidige Piazzetta Accademia Delia, blijft de San Michele-poort met toren.Delen van de oostelijke muur zijn genesteld in gebouwen en er is stuk in de open lucht, langs via riello.Een ander stuk is zichtbaar in via Acquette.Een belangrijker overleven is de Soccorso (Refuge), een bolwerk voor cavalerie sorties, waarvan de overblijfselen aan de voet van de Soccorso Tower, op privéterreinen worden gevonden.In de buurt van de Saracen-poort zijn er nog enkele secties van de wachtwand, in via Ezzelino Balbo.Andere muren die een deel van de kanaalbanken hebben samengesteld, zijn gedeeltelijk zichtbaar in de gebieden van de botanische tuinen, Pontecorvo, het ziekenhuis en de Treves Gardens.Een lang stuk van de Carraresi -muren kwam in 1994 op Codalunga, en in 2004 kwamen de overblijfselen van wat een structuur van pilasters en bogen lijkt te zijn bij Savonarola Gate.De muren werden gebouwd van stenen blokken, vooral trachiet, afwisselend met bakstenen, en tonen ook de 'a sacco' -constructietechniek, waarbij het muurinterieur gevulde steen en bakstenen puin is.De enige poorten die uit de 1200s overblijven zijn Ponte Molino en Altinate Gate, en een derde genesteld in de jaren 1300 toren bij de Castle Moat Gate.