Carrarese kasteel

In de Cronaca Carrarese informeert Andrea Gatari ons dat Francesco de oudste, uit angst voor zijn leven, besloot om een ​​fort in de stad te maken en raad te hebben van een dappere ingenieur, maestro Nicolo Della Bellanda - ze besloten het op te richtenS. Tomasso, en bij S. Gostino, waar de torens waren en zijn van die perfide Eccelino da Romano, het sterkste punt van de stad '.Deze locatie was inderdaad het meest versterkte punt sinds onheuglijke tijden: archeologische bevindingen omvatten een Romeinse muur in Trachite, die deel moet uitmaken van de muren van het oude Patavium, en vestingwerken uit de hoge middeleeuwse periode, misschien de periode van Byzantijnse controle, gebrachtten einde langs de Lombards in 602-603.Nicolo selecteerde deze precieze locatie waar de Bacchiglione-rivier zich verdeelt in een hoofdkanaal en het Naviglio Grande-kanaal, bescherming verkrijgen van zowel water als land, en tussen 1374 en 1378 richtte de vier-corned indeling van het kasteel op, met centrale rechtbank- en toegangspunten beschermddoor grachten en drawbidges.Halverwege de jaren 1400 loofde Michele Savonarola nog steeds de waardigheid en de schoonheid van het gebouw, met zijn overvloed aan prachtige kamers en decoraties.Het kasteel bezet een oppervlakte van 7.400 m2, gearticuleerd in een zuidelijke vleugel voor de verblijven en tijdschriften van de troepen, met noord- en oostelijke vleugels voor de woning en de activiteiten van de Signori.In het westen zijn de ruimtes van de voormalige Ezzelini -structuren onderscheiden onder de huidige bestrating.Net zoals Ezzelino eerder een stadspoort in Castle Gate had getransformeerd, zo transformeerde Carraresi dezelfde poort, die het nu inricht met gracht: tijdens restauratiewerkzaamheden, een reliekschrijn met een munt van Francesco, werd de oudste gevonden in de stichting.Met de Venetiaanse verovering, in 1405, ging het kasteel in een lange achteruitgang.Het werd de zetel van de Venetiaanse militie, en in het midden van de 15e eeuw werden sommige kamers ook bekeerd voor graanopslag.Tussen 1767 en 1777 werd het getransformeerd van militair naar burgerlijk gebruik, met de constructie van het observatorium.In 1806 beval de Napoleontische regering haar bekering tot gebruik als gevangenis, die later een penitentiair werd.Toen de gevangenen uiteindelijk werden overgebracht naar de nieuwe Palazzi -gevangenis, werd het kasteel teruggebracht naar de stad.---- Gerestaureerde fresco's ---- restauratiewerk tussen 1992 en 2003 gebracht aan lichte muurschilderingen waaruit blijkt dat, voor het kasteel, Francesco I en II een decoratief programma hadden aangenomen dat zowel waardig als zelfcelebrating had, in overeenstemming met datgezien in het Royal Palace van Carraresi.Het lijkt erop dat, in plaats van de trieste sporen van de Ezzelini -gevangenissen, Francesco de oudste een plek wilden creëren die zou betoveren en welkom zouden zijn, met fijne decoraties, niet alleen geschikt voor bescherming tegen vijandSignori en hun belangrijke gasten op hun gemak.Waar het observatorium was gevestigd, onthulde restauratie de geschilderde decoratie van drie ruimtes: de 'grote kar'-kamer, met zijn symbool van het Carrara-huis op het vatkluisplafond en een elegant bloemengieometrisch patroon op de muren, de' kamer van de 'Room vanDe geconfronteerde papegaaien ', en een kamer met slingers en de initialen van Francesco I. In de laatste kamer geeft het dichte patroon van herhaalde en met elkaar verweven motieven een effect van kostbare stof, die zowel de doek als de miniaturen van het tijdperk herinnert.Drie bogen verdelen de Grand Salon, op de begane grond van het kasteel, in twee kamers.De decoratie van iemand bereikte een prachtig schilderachtig effect, met een grote fascia van vals marmer intarsia, in herhaalde motieven van de kar en de heraldische rest van Francesco I, gegarneerd door een fries van afwisselend plantenmotieven en Rosone.De tweede kamer is fresco met plantenmotieven afgewisseld met de Carraresi Crest.In een kamer op de eerste verdieping bestaat de decoratie in drie registers: het lagere niveau presenteert een decoratieve paramentgraden, terwijl het middelste niveau wordt gevuld door een ontwerp van afwisselend rode en witte banden en lelies van Avignon.Het bovenste niveau wisselt de Hongaarse Avignon-armen van Luigi de Grote en de verfijnde profielen van een vrouwelijk en mannelijk stel af.De afbeeldingen van de Carraresi in de frescos van het tijdperk zijn consequent in deze stijl van een profiel, afkomstig van klassieke munten en medailles.Een grote kamer op de tweede verdieping van de kleinere toren heeft decoratie die een gedrapeerd luifel (Velario) weergeeft, met een ontwerp van bloemenwetenschappen en hermijnrand.Boven de velario verschijnt Stammed Roses, een uniek element van de 14e -eeuwse schilderij in Padua, gekoppeld aan de cultuur van het hof en de studie van de literatuur van Petrarch