Verborgen parels in Padua die toeristen vaak missen

Terwijl jaarlijks meer dan 3 miljoen bezoekers naar de Scrovegni Kapel in Padua komen, ervaren de meesten alleen de drukke toeristische route. Het echte Padua – een doolhof van middeleeuwse binnenplaatsen, ambachtelijke werkplaatsen en Renaissance-tuinen waar het gelach van studenten van Italiës op één na oudste universiteit klinkt – blijft verborgen achter onopvallende deuren. Zonder lokale kennis verspil je kostbare vakantietijd in wachtrijen in plaats van prosecco te drinken waar Galileo ooit lesgaf, of fresco’s te ontdekken in paleizen die massatoerisme hebben vermeden. Met de juiste tips voorkom je dat je thuiskomt en pas dan hoort over adembenemende plekken die je onbewust voorbijliep.

---

Ontdek Padua’s geheime binnenplaatsen zonder kaart

In de universiteitswijk liggen tientallen corti interni (binnenplaatsen) waar 16e-eeuwse geleerden debatteerden onder beschilderde loggia’s. Deze architecturale juweeltjes hebben geen borden – hun ijzeren poorten vallen weg tussen de gewone gevels van Via San Francesco. Lokalen kennen het geheim: kom om 10 uur ’s ochtends wanneer tuinmannen de planten water geven, zodat je even naar binnen kunt gluren. De meest spectaculaire, Cortile Antico del Bo achter Palazzo Bo, toont anatomische theaters waar medische studenten ooit bij kaarslicht studeerden. Voor zelfstandige ontdekkers zijn er subtiele hints: let op versleten drempels en antieke deurbellen met ‘portineria’.

De ambachtswijk die toeristen niet vinden

Achter de marktkraampjes van Piazza delle Erbe ligt Via dei Soncin, waar vierde-generatie ambachtslieden nog steeds houten drukblokken maken voor Italiaanse uitgeverijen. Bij Stamperia d’Arte Tassotti kun je zien hoe ambachtslieden Renaissance-patronen handmatig drukken met 18e-eeuwse persen – een gratis spektakel dat weinig reisgidsen noemen. Kom op weekdagen om 11 uur wanneer de werkplaats opent; de geur van lijnolie en antiek papier creëert een unieke sfeer. Vlakbij demonstreert goudslager Marco Menegazzo middeleeuwse bladgouden technieken in zijn werkplaats, materiaal dat gebruikt wordt voor restauraties in Venetië.

Padua’s betoverende (en gratis) watertuinen

Lokalen ontvluchten de zomerhitte in de verborgen watertuinen van Prato della Valle, een netwerk van kruidentuinen en vijvers aangelegd door monniken in de 16e eeuw. Het beroemde UNESCO-gedeelte van de Orto Botanico vraagt entreegeld, maar de minder bekende Specola-tuin achter de astronomietoren biedt gratis toegang tot rozenpergola’s en Europa’s oudste magnoliaboom. Voor ultieme rust, kom op woensdagochtend wanneer universiteitslessen de hoofdtuin bezetten. De tip? Ga binnen via de onopvallende poort aan Via Orto Botanico 15, waar een studentenkiosk kruidenthee verkoopt voor €1.

Eten waar Padua’s professoren gaan

Vijf straten ten noordoosten van Piazza dei Signori ligt Zairo, een osteria uit de jaren 50 die legendarische risotto al tastasal serveert voor niet-toeristische prijzen. De houten wanden hangen vol foto’s van Nobelprijswinnaars die hier aten – een bewijs van zijn status als Padua’s intellectuele eethuis. Het geheim? Kom stipt om 12:30 voordat filosofieprofessoren alle tafels bezetten. Voor echte cicchetti ga je naar Osteria Dal Capo bij de Joodse Wijk, waar €3 een hemelse baccalà mantecato op polentablokjes oplevert. Geen van beide staan in Tripadvisor’s top 50, wat een écht lokale ervaring garandeert.